Τρομοκρατία
Ξύπνησε εκείνο το πρωί, γεμάτη από ζωή και υγεία.
Όνειρα πολλά είχε... ήταν τόσο μικρή στην ηλικία.
Τα είχε βάλει σε σειρά, ήξερε να το κάνει
Τους στόχους της εδώ και καιρό, άρχισε να τους πιάνει.
Σχολειά, πανεπιστήμια τα είχε όλα τελειώσει
μόλις είχε αρχίσει δουλειά και η χαρά της ήταν τόση...!
Οι γονείς της ήταν περήφανοι για όσα είχε κάνει
η μοναχοκόρη τους, τους είχε ξετρελάνει.
Την απέκτησαν τόσο δύσκολα, και όταν εκείνη ήρθε,
ένιωσαν τόσο όμορφα που στην ζωή τους μπήκε.
Με δυσκολίες μεγάλωσαν το όμορφο παιδί τους
οι κόποι τους ανταμείφθηκαν άλλαξε η ζωή τους.
Ετοίμασε την βαλίτσα της και βγήκε από το σπίτι,
σε δύο ώρες θα πέταγε να πάει στους γονείς της
Απ' τα χρόνια που σπούδαζε, έμενε μακριά τους
ήταν γεμάτη προσμονή να μπει στην αγκαλιά τους
Οι σκέψεις για τους γονείς την είχαν απορροφήσει,
όταν βαλίτσα έδινε και πήγαινε προς στην πτήση.
Ένας τρελός δίπλα της, ζωσμένος με το Χάρο,
ένα κουμπί απλά πάτησε και σκόρπισε το "ΜΑΥΡΟ".
Όλα εκεί σταμάτησαν, για εκείνη και για άλλους,
όνειρα, στόχοι, προσμονές χάθηκαν μες στους κρότους.
Μαζί με το χαμόγελο της όμορφης κοπέλας
έσβησε και η ζωή της μάνας, του πατέρα.
Και πόσες άλλες ζωές χάθηκαν μαζί της.
Πόσα σπίτια έκλεισαν μαζί με το δικό της.
Ποιος "Θεός" σου έδωσε αλήτη το δικαίωμα
το θάνατο να σκορπάς και να γεμίζεις αίμα?
Την επόμενη φορά, που ο "Θεός" σας θα σας στείλει,
το πόνο να σκορπίσετε και την βαριά οδύνη,
μαζευτείτε όλοι εσείς και κάντε μια παρέα
πατήστε συγχρόνως τα κουμπιά και εξαϋλωθείτε στον αέρα.
Μίνα Στρατή
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου