Πόσο νιώθεις έχει σημασία, όχι πόσο είσαι!
Και δεν μπορείς να το δεχτείς...
Δεν μπορείς να πιστέψεις πως είναι δυνατόν αφού εσύ μέσα σου αισθάνεσαι 18 στην πραγματικότητα να συμπεριλαμβάνεσαι στους μεσήλικες.
Μεσήλικας!!!
Το λέω και νιώθω κάπως... Με λούζει κρύος ιδρώτας...
Μεσήλικας...
Είναι βαρύ το φορτίο αυτής της λέξης. Και να θες να το προσπεράσεις δεν σε αφήνουν κάποιες καταστάσεις.
Τι θέλω να πω;
Εσύ αισθάνεσαι 18 αλλά βλέπεις το παιδί σου που έχει ξεπεράσει αυτή την ηλικία και αναιρείς την σκέψη σου.
Πας να διαβάσεις ένα βιβλίο μια εφημερίδα βρε αδερφέ και τα γράμματα θαμπώνουν και πρέπει να βάλεις το κείμενο ένα μέτρο μακριά για να ξεκαθαρίσεις τι γράφει. Και αναγκάζεσαι να πας στον οφθαλμίατρο για να σου επιβεβαιώσει την λέξη που δεν θα ήθελες να ακούσεις... "Πρεσβυωπία".
Και να ήταν μόνο αυτό! Όλοι στην ηλικία που εσύ νιώθεις πως είσαι, σου μιλούν στον πληθυντικό. "Κυρία τάδε τι κάνετε;"
Πω πω!!!! Φρίκη...
Βγαίνεις έξω να διασκεδάσεις και βλέπεις τα παιδιά φίλων που τα θυμάσαι μωρά να χορεύουν και να φλερτάρουν και λες μέσα σου, "αυτά πότε μεγάλωσαν;"
Κοιτάζεσαι στο καθρέφτη και μήνα με τον μήνα να σου και από μια καινούργια ρυτίδα. Να το πόδι της χήνας, να οι γραμμές στο μέτωπο, παντού.
Το δέρμα σου χάνει την ελαστικότητα, την σφριγηλότητα και την λάμψη του. Και ψάχνεις να βρεις κρέμες μαγικές να το επαναφέρουν.
Και σε πιάνει πάλι η απελπισία και λες μέσα σου, " Που πας ρε Καραμήτρο, ου γαρ έρχεται μόνο του το γήρας."
Για μας τις γυναίκες χειρότερα τα πράγματα...
Να σου οι εφιδρώσεις, να σου άνω κάτω ο κύκλος σου, οι ορμόνες μέσα στην τρέλα, να σου και η εμμηνόπαυση. ΔΡΑΜΑ!!!!
Αμ το άλλο...
Η ενέργεια που είχες, που μέσα στη μέρα μπορούσες να κάνεις 100 δουλειές εξατμίστηκε. Εξατμίστηκε και πήγε αλλού...
Τώρα νιώθεις το πέρασμα του χρόνου στο κάθε σου κύτταρο. Τι και αν γυμνάζεσαι και προσπαθείς για ένα υγιές σώμα, η ενέργεια που είχες έχει φύγει ανεπιστρεπτί.
Και έχεις και αυτούς που σου λένε, " αα!! αυτό το ρούχο δεν είναι για την ηλικία σου, αυτά τα αθλητικά είναι για πιο μικρές ηλικίες".
Και τι δηλαδή;
Θα πρέπει να ντύνομαι με ρούχα που φορούσαν οι γυναίκες της ηλικίας μου πριν πολλά χρόνια;
Όχι βέβαια. Μπορείς να είσαι μοντέρνος και να αισθάνεσαι όμορφα και σε αυτήν την ηλικία και σε ακόμα μεγαλύτερη. Δεν είπα να προσβάλλεις τον εαυτό σου και τους γύρω σου με παλιμπαιδισμούς. Αλλά μπορείς να αισθάνεσαι και σε αυτήν την ηλικία ένας άνθρωπος όμορφος, μοντέρνος και άνετος.
Και γι αυτούς που είναι σε μικρότερες ηλικίες και βιάζονται να σε κρίνουν θα τους πω κάτι που μου έλεγε η συγχωρημένη η γιαγιά μου όταν ήμουν μικρή.
Μου έλεγε λοιπόν, "εκεί που είσαι ήμουνα και εδώ που είμαι θα έρθεις." Πόσο δίκιο είχε. Η ζωή κάνει κύκλους. Όταν είσαι μικρός δεν μπορείς να φανταστείς ότι κάποια μέρα θα μεγαλώσεις. Ζεις το κάθε λεπτό στο έπακρο, ρουφάς την ζωή μέχρι το μεδούλι.
Και αυτό πρέπει να κάνεις.
Η ζωή είναι λίγη και πρέπει σε κάθε ηλικία να την ζούμε στο ζενίθ της.
Δεν είναι τίποτα δεδομένο, το έχω ξαναπεί και δεν θα πάψω να το λέω.
Κάθε βράδυ που πας για ύπνο σκάσε ένα μεγάλο χαμόγελο και ευχαρίστησε το Θεό που είχες την τύχη να ζήσεις άλλη μια μέρα της ζωής σου.
Και προσπάθησε να ζήσεις και την επόμενη όσο καλύτερα μπορείς.
Να είναι γεμάτη με όμορφες στιγμές.
Αλλά και εκείνες τις μέρες που άνθρωπος είσαι θα σε πιάσει πάλι η απελπισία για κάτι που δεν πάει καλά εσύ χαμογέλα ξανά και σκέψου... Μετά την βροχή βγαίνει πάντα ο ήλιος!!!
Και έχεις και αυτούς που σου λένε, " αα!! αυτό το ρούχο δεν είναι για την ηλικία σου, αυτά τα αθλητικά είναι για πιο μικρές ηλικίες".
Και τι δηλαδή;
Θα πρέπει να ντύνομαι με ρούχα που φορούσαν οι γυναίκες της ηλικίας μου πριν πολλά χρόνια;
Όχι βέβαια. Μπορείς να είσαι μοντέρνος και να αισθάνεσαι όμορφα και σε αυτήν την ηλικία και σε ακόμα μεγαλύτερη. Δεν είπα να προσβάλλεις τον εαυτό σου και τους γύρω σου με παλιμπαιδισμούς. Αλλά μπορείς να αισθάνεσαι και σε αυτήν την ηλικία ένας άνθρωπος όμορφος, μοντέρνος και άνετος.
Και γι αυτούς που είναι σε μικρότερες ηλικίες και βιάζονται να σε κρίνουν θα τους πω κάτι που μου έλεγε η συγχωρημένη η γιαγιά μου όταν ήμουν μικρή.
Μου έλεγε λοιπόν, "εκεί που είσαι ήμουνα και εδώ που είμαι θα έρθεις." Πόσο δίκιο είχε. Η ζωή κάνει κύκλους. Όταν είσαι μικρός δεν μπορείς να φανταστείς ότι κάποια μέρα θα μεγαλώσεις. Ζεις το κάθε λεπτό στο έπακρο, ρουφάς την ζωή μέχρι το μεδούλι.
Και αυτό πρέπει να κάνεις.
Η ζωή είναι λίγη και πρέπει σε κάθε ηλικία να την ζούμε στο ζενίθ της.
Δεν είναι τίποτα δεδομένο, το έχω ξαναπεί και δεν θα πάψω να το λέω.
Κάθε βράδυ που πας για ύπνο σκάσε ένα μεγάλο χαμόγελο και ευχαρίστησε το Θεό που είχες την τύχη να ζήσεις άλλη μια μέρα της ζωής σου.
Και προσπάθησε να ζήσεις και την επόμενη όσο καλύτερα μπορείς.
Να είναι γεμάτη με όμορφες στιγμές.
Αλλά και εκείνες τις μέρες που άνθρωπος είσαι θα σε πιάσει πάλι η απελπισία για κάτι που δεν πάει καλά εσύ χαμογέλα ξανά και σκέψου... Μετά την βροχή βγαίνει πάντα ο ήλιος!!!
Για όλους τους μεσήλικες λοιπόν ένα έχω να ευχηθώ.
Μην το βάζετε κάτω. Αν νιώθετε 18 αυτό είναι πολύ καλό. Σημαίνει ότι σε 30 χρόνια από τώρα θα νιώθετε την τωρινή σας ηλικία. Άρα θα έχετε ακόμα πολλά χρόνια μπροστά σας για να νιώσετε γεράματα... ;-)
Κείμενο: Μ. Στρατή
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου