Τι είχες και τι έχασες...
Είχες την άνεση να πας με τους φίλους σου να πιεις το καφεδάκι σου ή το ουζάκι σου και κλαιγόσουν για την μιζέρια που είχε η ζωή σου. Δυσανασχετούσες που δεν έκανες κάτι διαφορετικό το Πάσχα και πήγαινες πάντα στο χωριό. Άνοιγες την πόρτα του σπιτιού σου και έβγαινες να πας για ψώνια ή για οτιδήποτε άλλο και πάλι δεν ήσουν ευχαριστημένος, ένιωθες πως κάτι σου έλειπε. " Όλο τα ίδια και τα ίδια"... σκεφτόσουν. Περίμενες να συμβεί κάτι διαφορετικό στη ζωή σου να την αλλάξει προς το καλύτερο. Και ξαφνικά ήρθε αυτό το διαφορετικό αλλά όχι όπως το περίμενες. Είναι αυτό που λένε "όταν κάνεις όνειρα ο Θεός γελάει". Και πως να μη γελάει με αυτά που του ζητάς κατά καιρούς. Όταν έχεις τα πάντα και κλαίγεσαι πως δεν έχεις τίποτα. Και να ξέρεις κάτι. Αυτοί που συνήθως δεν έχουν τίποτα, ούτε υγεία ούτε χρήματα, δεν κλαίγονται ποτέ. Τώρα λοιπόν είναι η ζωή σου μίζερη, τώρα είναι ελλιπής. Όχι τότε... Τώρα οι πασχαλινές διακοπές στο χωριό θα σου φαινόταν μαγικός προορισμός