Φόβος...
Οικονομική κρίση, πόλεμος, τρομοκρατία.
Και τα τρία μας προκαλούν ΦΟΒΟ!
Την οικονομική κρίση την ζούμε χρόνια τώρα στο πετσί μας.
Στην αρχή υπήρχε ελπίδα, πως τα πράγματα θα φτιάξουν, πως θα ομαλοποιηθεί η κατάσταση και θα βγαίναμε από το αδιέξοδο.
Τώρα, μετά από πολλές αυτοκτονίες, την εξαθλίωση της ελληνικής κοινωνίας και μετά από τα πρόσφατα μέτρα που έχουν παρθεί για κατασχέσεις σπιτιών και άλλων δεινών, ο ΦΟΒΟΣ έχει γίνει κυρίαρχο συναίσθημά μας.
Η ελπίδα έχει πεθάνει!!
Πόσοι άνθρωποι δεν θα αντέξουν;
Ο πόλεμος, είτε υπάρχει είτε σιγοβράζει, είναι γύρω μας.
Εμείς τον ζούμε, (προς το παρόν), από την συναισθηματική πλευρά και κάποιοι από εμάς προσφέροντας βοήθεια.
Στα νησιά μας καθημερινά Έλληνες ψαράδες και εθελοντές τον βλέπουν στα μάτια των παγωμένων παιδιών που μαζεύουν από την θάλασσα. Στη δυστυχία των γονιών που έχασαν τα βλαστάρια τους στα κύματα. Στην απόγνωση που νιώθουν αυτοί που βγαίνουν ζωντανοί στην ξηρά.
Φόβος...
Και τον τελευταίο καιρό ήρθε να προστεθεί η τρομοκρατία.
Θα μου πείτε τρομοκρατία υπήρχε.
Ναι...
Η συγκεκριμένη όμως που έχει όνομα, που δεν θέλω να το διαφημίσω, ξεπερνά κάθε προηγούμενο.
Φόβος...
Τον είδαμε στα μάτια των Γάλλων, για αυτά που έζησαν εκείνο το καταραμένο βράδυ αλλά και κάποιους μήνες πριν, στο περιοδικό Charlie Hebdo.
Πόσα "όνειρα" είχαν βγει να διασκεδάσουν και "έφυγαν";
Πόσα άτομα είχαν πάει στις δουλειές τους και χάθηκαν;
Πόσοι δεν πρόλαβαν να πουν αυτά που νιώθουν στους αγαπημένους τους;
Πόσα νιάτα πήγαν χαμένα;
Πόσα σπίτια πενθούν;
Και όλα αυτά γιατί;
Γιατί κάποιοι αποφάσισαν να γίνουν εκτελεστές του ονείρου, εκτελεστές της ομορφιάς, εκτελεστές της αθωότητας.
Έβγαλαν και ανακοινώσεις.
Θα χτυπήσουν λένε και αλλού...
Θα χτυπήσουν σε ότι ενοχλεί το αρρωστημένο τους μυαλό.
Πάλι ΦΟΒΟΣ...
Γιατί έχει γίνει έτσι ο κόσμος γύρω μας;
Είναι σημείο των καιρών;
Τι μας περιμένει ακόμα;
Τι μέλλον θα έχουν τα παιδιά μας;
Και το κυριότερο, θα γίνουμε ποτέ όπως πριν;
ΦΟΒΑΜΑΙ...
Μ. Στρατή
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου