Άι σιχτίρ..

Μερικές φορές δεν ξέρω αν πρέπει να κλάψω ή να γελάσω με αυτά που ακούω.

Χθες βράδυ εκεί που καθόμουν όμορφα και καλά και κοίταζα τηλεόραση, σκάει μύτη στο γυαλί, ο Λιάπης.

Είχε φτάσει στο Ελ.Βενιζέλος από το εξωτερικό και του την "έπεσαν" οι δημοσιογράφοι.

Βέβαια από ότι άκουσα μετά, ο "άνθρωπος" ήθελε να βγει από άλλη πύλη αλλά οι υπεύθυνοι του αεροδρομίου δεν τον άφησαν.

Έλεγα και εγώ μέσα μου, ότι θα βρει κάτι καλό να πει για το ταξιδάκι που έκανε, κάτι βρε παιδί μου να τα μπαλώσει (τα αμπάλωτα).

Αντ'αυτού το παλικάρι βγήκε και είπε, ότι δεν ήταν ταξίδι αναψυχής,ήταν ταξίδι ψυχικής εκτόνωσης.

Ήθελε να ξεχαστεί λέει  από το δράμα που βιώνει από τότε που τον έπιασαν να κυκλοφορεί με τις πλαστές πινακίδες.

-Τι λες ρε Καραμήτρο; Τι είναι αυτά που λες και δεν κοκκινίζεις;

Ζεις  δράμα και πήγες με το "τεκνό" να ξεχαστείς στην εξωτική Μαλαισία;

Θες πια να χάσουμε και τα μαλλιά που μας έχουν μείνει;

Αν ζεις εσύ δράμα ρε Καραμήτρο, τι ζει ο συνταξιούχος με τα 600 ευρώ το μήνα που δεν έχει να βάλει πετρέλαιο να ζεσταθεί;

Πού αν πληρώσει το ενοίκιο στο σπίτι που μένει και πάει και μια φορά σούπερ-μάρκετ όλο τον υπόλοιπο μήνα ζει από θαύμα;

Χωρίς ΠΟΤΕ να μπορεί να ξεχαςτεί από το δικό του αληθινό ΔΡΑΜΑ.

Κάνε μας την χάρη και μην ξαναβγείς να πεις τέτοιες @@@@@@, γιατί δεν αντέχουμε πια τέτοια σχόλια στα αυτιά μας!

Άι σιχτίρ!!!