Στον γιο μου...

Δεν έχω καλή μνήμη για τα χρόνια πριν από το 97'. Μέχρι τότε είχα...μετά όμως λες και έκανα καινούρια αρχή. Το πρωινό τις 23ης Γενάρη ήρθες εσύ στην ζωή μου. Το πρώτο σου βλέμμα ανεπανάληπτο, σαν να μου έκλεισες το μάτι και μαζί με το υπέροχο χαμόγελο που μου χάρισες με έστειλες στα ουράνια. Δεν μπορώ να περιγράψω με λόγια εκείνη την στιγμή της άφιξής σου. Ήρθες σαν ταξιδιώτης, χωρίς αποσκευές, αλλά με γέμισες με τόσα δώρα όσα δεν θα λάβω ποτέ στην ζωή μου και από κανέναν. Και εκεί που νόμιζα πως η ευτυχία μου ήταν στο ζενίθ της όσο περνούσαν οι μέρες και εσύ μεγάλωνες αυτή μεγάλωνε και άλλο και άλλο και άλλο.... Και πέρασαν τα χρόνια και έφτασε η στιγμή να πας σχολείο. Πόσο σε καμάρωνα την πρώτη μέρα στον αγιασμό. Πόσο περήφανη με έκανες όταν έκανες το πρώτο θεατρικό στο σχολείο. Και κλάμα εγώ.... Και πέρναγαν τα χρόνια... Μικρός ήσουν πολύ ζωηρό παιδί. Έλεγα πάντα σε φίλους και γνωστούς πως έκανες για τρία παιδιά μαζί. Μάλιστα τους έλεγα πως περνούσες την...