Αγαπημένο μου ημερολόγιο...

Λέει ο Βαγγέλης  στην ξανθιά ερωμένη του: - Μωράκι μου γλυκό, είσαι η πιο ωραία γυναίκα μέσα στο Γαλαξία! Και η απάντηση από την ξανθιά αφοπλιστική: - Σιγά το σούπερ μάρκετ... Η κοπελιά λέει στο αγόρι της: - Μωράκι μου νομίζω ότι είμαι έγκυος. Τι θα ήθελες να είναι; - Πρωταπριλιά... Τώρα με την κρίση ένας γύφτος πάει στον οδοντίατρο. Κάθεται στην καρέκλα, ανοίγει το στόμα και του λέει ο γιατρός. - Βλέπω κύριε τα δόντια σας είναι όλα χρυσά. Σας πονάει κάποιο; Τι θέλετε να κάνω; - Δεν με πονάει τίποτα... Συναγερμό ήρθα να μου βάλεις... Πάει ο ασθενής Γ. Παπανδρέου στον παθολόγο του και του λέει: - Γιατρέ είμαι πολύ άσχημα! Τον τελευταίο καιρό βλέπω μπλε, κόκκινες και μαύρες βούλες... - Οφθαλμίατρο είδατε; - Όχι... Σας είπα ότι μόνο μπλε, κόκκινες και μαύρες βούλες βλέπω!!! Μ.ΣΤΡΑΤΗ

<<Σαν βγεις στο πηγαιμό για την Ιθάκη να εύχεσαι ο δρόμος να είναι μακρύς>> Αυτά τα λόγια έγραψε κάποτε o Καβάφης για αυτούς όμως έγινε σύντομος. Τους   "Λαιστρυγόνες" και τους "Κύκλωπες" τους είχαν μαζί τους, στο κατάρτι... Τόσες καρδιές, τόσες ψυχές Τόσα όνειρα, τόσες ελπίδες. Έψαχναν την λύτρωση να βρουν Έψαχναν για άλλες πατρίδες. Δουλέμποροι τους στοίβαξαν Πάνω σε σάπιο πλοίο Για χρήμα μόνο νοιάζονταν  Γι αυτούς ήταν "φορτίο" Άντρες, γυναίκες και παιδιά Από όλες τις ηλικίες Δεν άντεξαν τον πόλεμο Είχανε προσδοκίες... Λένε, "σημασία δεν έχει ο προορισμός, αλλά μόνο το ταξίδι" μα το ταξίδι για όλους αυτούς μετατράπηκε σε βαρίδι. Μέσα στα κρύα τα νερά, βύθισε το κορμί τους Χάθηκαν τόσα όνειρα Χάθηκε η ζωή τους. Εύχομαι μόνο από καρδιάς  ο Θεός να κάνει κάτι Δεν θα αντέξει ο βυθός να γίνει τάφος πάλι. Αν ακούτε όλοι εσείς, εσείς οι "σοφοί"...

Ήταν που λέτε ένας παπάς από την Θεσσαλονίκη που τον διόρισαν στην Κρήτη. Είχε όμως ένα μεγάλο πρόβλημα. Δεν χώνευε τους Κρητικούς. Αναγκαστικά άρχισε να ιερουργεί σε ένα χωριό του Ρεθύμνου. Κάθε Κυριακή στην εκκλησία όταν μιλούσε για το Ευαγγέλιο δεν έχανε την ευκαιρία και πετούσε σπόντες για τους Κρητικούς. Την μια Κυριακή που ήθελε να πει για τον Ηρώδη που έσφαξε τα παιδιά είπε:  - Και ο Ηρώδης που στην καταγωγή ήταν από το Ρέθυμνο, ζήτησε να σφάξουν όλα τα νήπια της Βηθλεέμ... Δεν πρόλαβε να τελειώσει την φράση του και οι  Κρητικοί μέσα στην εκκλησία άρχισαν να φωνάζουν: - Ίντα λες πάτερ; Κουζουλάθηκες; Μια άλλη Κυριακή τους είπε: - Σήμερα θα σας πω για τον "Άσωτο Υιό" που ήταν από το Ηράκλειο... Οι Κρητικοί πιστοί που τον άκουγαν άρχισαν πάλι τις φωνές. Όλα αυτά κάποια στιγμή έφτασαν στα αυτιά του μητροπολίτη. Τον κάλεσε λοιπόν τον ιερέα και του είπε πως αν συνεχίσει έτσι θα αναγκαστεί να τον καθαιρέσει και ότι πρέπει να είναι πιο διακρι...

Είναι μερικές ερωτήσεις που μας κάνουν οι άλλοι ή κάνουμε εμείς σε αυτούς που κατά την γνώμη μου είναι άκυρες.  Τι θέλω να πω με αυτό; Ότι τα ευκόλως εννοούμενα παραλείπονται.  Σας έχω μερικά παραδείγματα για να καταλάβετε. 1) Χτυπάει το τηλέφωνο γύρω στις 8.00 το πρωί το σηκώνεις και ακούς την φίλη σου να σου λέει: -Ξύπνησες;  - Οχι κοιμάμαι ακόμα, σου μιλάει ο αυτόματος... 2) Κάνει πολύ ζέστη έξω, η θερμοκρασία στους 40 βαθμούς. Εσύ λιώνεις σαν παγωτό. Σε βλέπει ο άλλος και ρωτάει το άκυρο: - Ζεσταίνεσαι; - Όχι μωρέ! Ίδρωσα από τον πανικό μου που σε είδα... 3) Είσαι στον όμορφο καναπέ σου και βλέπεις τηλεόραση. Έχει πάει 12.00 το βράδυ και εσύ χασμουριέσαι συνέχεια τα τελευταία 5 λεπτά. Ακούς τον/την σύζυγο να σου λέει: -Νυστάζεις; Τώρα εσύ τι απαντάς;  -Όχι είμαι ματιασμένος/νη, μπορείς να με ξεματιάσεις; 4) Τρέχεις γρήγορα να προλάβεις τις δουλειές του σπιτιού. Σε κάποια φάση χτυπάς το δαχτυλάκι του ποδιού σου στην γωνία του τραπεζιού. Πεθαίνεις από τον πόνο, λυγ...

                            -Αν ήμουν παιδί θα έφτιαχνα μια ζωγραφιά γεμάτη από χρώματα. -Αν ήμουν παιδί θα έβγαινα με τους φίλους μου στην αλάνα να παίξω τυφλόμυγα. -Αν ήμουν παιδί θα έπαιζα στους δρόμους μέχρι αργά το βράδυ. -Αν ήμουν παιδί θα έλεγα στην μαμά μου να μου φτιάξει το αγαπημένο μου φαγητό. -Αν ήμουν παιδί θα είχα την γιαγιά μου και θα μου έλεγε όμορφες ιστορίες. -Αν ήμουν παιδί θα γελούσα με την καρδιά μου στα αστεία των φίλων μου. -Αν ήμουν παιδί "το τράβηγμα στο αυτί" από το δάσκαλο θα μου φαινόταν χάδι. -Αν ήμουν παιδί η τιμωρία της μάνας επειδή έσπασα το βάζο θα ήταν περιπέτεια. -Αν ήμουν παιδί θα μπορούσα να κάνω αυτό που ήθελα χωρίς να παρεξηγηθώ. -Αν ήμουν παιδί θα έκανα διακοπές όλο το καλοκαίρι. Όλα αυτά αν ήμουν παιδί... ΤΩΡΑ; -Τώρα οι ζωγραφιές που φτιάχνω στο μυαλό μου είναι μουντές. -Δεν μπορώ να βρεθώ με τους φίλους μου όσο θα ήθελα...χαθήκαμε. -Στους δρόμους βγαίνω αλλά μόνο για το τρέξιμ...

Αν ήσουν σαλιγκάρι θα ήθελες να κρυφτείς στο κέλυφος σου για να αποφύγεις τον εχθρό. Αν ήσουν χελώνα θα κρυβόσουν στο καβούκι σου για να γλιτώσεις από τα αρπακτικά. Αν πάλι ήσουν χταπόδι θα έβρισκες σιγουριά στο θαλάμι σου. Τι γίνεται όμως όταν είσαι άνθρωπος και σε κυνηγάει ο ίδιος σου ο εαυτός; Όταν υπάρχουν μέρες που δεν θες να βγεις από το σπίτι σου; Όταν το σπίτι γίνεται το δικό σου "καβούκι" που σε κρατάει ασφαλή. Ακούω πολλές φορές ανθρώπους γύρω μου να μου λένε πως δεν είναι στα καλύτερά τους, πως νιώθουν χάλια ψυχολογικά χωρίς να ξέρουν τι φταίει και με το να κάθονται στο σπίτι είναι ότι καλύτερο γι αυτούς. Και σε μένα συμβαίνει αυτό αρκετά συχνά.  Τι είναι αυτό που μας κρατά στο σπίτι λοιπόν; Μήπως είναι σημείο των καιρών; Μήπως φταίει η οικονομική κρίση; Η αλήθεια είναι πως το τελευταίο έχει φέρει τον κόσμο στα πρόθυρα της κατάθλιψης. Όπως και να έχει ένα είναι σίγουρο. Αυτή η κατάσταση μας απομονώνει από την ίδια την ζωή. Μας κάνει ανεπαρκείς απέναντι στους ανθρώπ...

Είναι ένας ταξιτζής στην πιάτσα των ταξί και περιμένει πελάτη.  Έχει περάσει αρκετή ώρα και τίποτα. Ξαφνικά ανοίγει την πόρτα μια γυναικάρα θεόγυμνη, όπως την γέννησε η μάνα της και του λέει: - Στον Πειραιά παρακαλώ, στο λιμάνι. Ο ταξιτζής γυρίζει την κοιτάει από πάνω μέχρι κάτω και ξεκινάει. Μετά από 200 μέτρα ξανασταματάει και την κοιτάει πάλι εξονυχιστικά.  Η κοπελιά τον βλέπει που την κοιτάει έτσι συνέχεια και του λέει: - Μα καλά άνθρωπέ μου δεν έχεις ξαναδεί γυμνή γυναίκα; Και ο ταξιτζής: - Βέβαια και έχω δει και πολλές μάλιστα... Πορτοφόλι όμως δεν βλέπω και ανησυχώ!!! Μ.ΣΤΡΑΤΗ