Θέλω να γυρίσω στα παλιά...


Να υπήρχε λέει ένα μαγικό κουμπί που πατώντας το θα γύριζα πίσω το χρόνο στην παιδική μου ηλικία και θα ζούσα ξανά κάποιες στιγμές...
Να πήγαινα λέει εκεί... στα χρόνια του δημοτικού. 
Να βρισκόμουν ένα χειμωνιάτικο πρωινό πίσω στο χωριό. Ξαπλωμένη στο ζεστό κρεβάτι μου και η γιαγιά να με ξυπνάει με χάδια και αγάπη να πάω στο σχολείο.
Να έβαζα την φρεσκοπλυμένη μπλε ποδιά μου με τον κάτασπρο γιακά και να καθόμουν να πιω το γάλα μου. Το γάλα από τις κατσικούλες μας που έκανε από πάνω πέτσα και δεν μου άρεσε να το βλέπω. Βέβαια η αγαπημένη μου γιαγιά την αφαιρούσε και έβαζε κακάο για να το πιω με περισσότερη όρεξη.
(Από ότι θυμάμαι βέβαια τους είχα κάνει δύσκολη την ζωή με το θέμα του φαγητού. Δεν μου άρεσαν και πολλά φαγητά και το βάρος μου σε όλα τα παιδικά μου χρόνια ήταν κάτω από το κανονικό.) 
Να ερχόταν λέει η στιγμή που θα μου έδινε το σακουλάκι με τα πατατάκια-τσιπς που είχε φτιάξει να το πάρω στο σχολείο ή το τοστ με το τέλειο τυράκι που μου έρχεται μέχρι σήμερα η μυρωδιά του όταν αναπολώ τα παλιά.
(Κανένα τοστ σήμερα δεν έχει την ίδια γεύση και νοστιμιά).

Να μου φώναζαν οι συμμαθητές από το δρόμο, εγώ να έβαζα στην πλάτη την μεγάλη δερμάτινη μπλε-κόκκινη τσάντα μου, και να φεύγαμε  όλοι μαζί για το σχολείο. Να έμπαινα ξανά στην τάξη που μύριζε κιμωλία και στην έδρα να μας περίμενε ο δάσκαλος μας, ο κύριος Ιγνάντιος
Να χτυπούσε το κουδούνι να βγαίναμε για διάλειμμα, να παίζαμε μήλα και κρυφτό. Και το μεσημέρι κουρασμένη από το μάθημα να γύριζα σπίτι και να τρώγαμε όλοι μαζί στο τραπέζι της κουζίνας με το χρωματιστό τραπεζομάντηλο. 
Να άκουγα ξανά την μάνα να φωνάζει να πάω να διαβάσω και την γιαγιά που ήταν ο "φύλακας άγγελος" μου να της λέει να με αφήσει λίγο να ξεκουραστώ και να σώζει την κατάσταση...
Να πήγαινα ξανά στο δωμάτιο μου που ήταν στην ταράτσα του σπιτιού. Ένα όμορφο δωμάτιο, βαμμένο γαλάζιο, γεμάτο με αφίσες από Μίκι και Μίνι Μάους, Ντόναλντ Ντακ, αναμεμιγμένες με συγκροτήματα και τραγουδιστές όπως οι Duran Duran, οι Scorpions, ο Bon Jovi, η Madonna.  Πόσο λάτρευα αυτές τις αφίσες και πόσο στεναχωριόμουν αν έσκιζαν σε κάποιο σημείο τους.
Να προσπαθούσα πάλι να να ακούσω τα βήματα της μάνας μου που θα ανέβαιναν την σιδερένια σκάλα για να με ελέγξει στα μαθήματα και να έκλεινα γρήγορα γρήγορα το τελευταίο τεύχος της Μανίνα, να άνοιγα το βιβλίο της Ιστορίας για να δείξω πόσο μελετηρό παιδί είμαι.
Να γύριζα πίσω σε αυτά τα όμορφα χειμωνιάτικα βραδάκια που η ξυλόσομπα ήταν αναμμένη και πάνω στο μαντέμι της  ψήναμε φέτες ψωμί και βάζαμε βούτυρο. Ήταν τόσο νόστιμο...
(Ποτέ από τότε δεν έχω φάει τέλειο φρυγανισμένο ψωμί). 

Να άκουγα πάλι την μάνα να μας λέει τι έγραψε ο μπαμπάς μου, που ήταν ναυτικός, στο γράμμα που μας έστειλε, και την γιαγιά να πλέκει κάθε βράδυ στην ίδια θέση. 
Να έπαιζα ξανά με τον μικρότερο αδελφό μου και να τον μάθαινα να ζωγραφίζει καραβάκια, σπιτάκια και ήλιους. 
Να ζούσα για λίγο το κυνηγητό που μας έκανε η μάνα μας έξω στην αυλή όταν κάναμε κάποια ζημιά και ο ένας να προσπαθεί να γλιτώσει τον άλλον. 
Να γύριζα πίσω σε μια μέρα γιορτής, όπου θα μαζευόταν τα ξαδέλφια και οι θείοι μου από την πρωτεύουσα του νησιού συν τους χωριανούς συγγενείς και θα τρώγαμε όλοι μαζί στο μεγάλο τραπέζι. 
Ή σε μια μέρα τρύγους, που τα μεγαλύτερα ξαδέλφια μου εκτός από τα σταφύλια που κουβαλούσαν μερικές φορές έβαζαν εμένα ή τον άλλον ξαδελφό μου που ήμασταν κοντά στην ηλικία μέσα στο μεγάλο κοφίνι και μας έκαναν βόλτες στο χωράφι.

Να βρισκόμουν λέει ξανά στο δρόμο έξω από το σπίτι μου, μαζί με τα άλλα παιδιά του χωριού και να παίζαμε κρυφτό και κυνηγητό για ώρες ατέλειωτες και κατάκοπη πια το βράδυ να γύριζα στη θαλπωρή της οικογένειας.

Όπως καταλάβατε φίλοι μου δεν ζητάω και πολλά. 
Μόνο λίγες στιγμές από το παρελθόν.
Λίγες στιγμές γεμάτες ξεγνοιασιά, μυρωδιές, χρώματα και ανθρώπους.

Μ. Στρατή
  

Σχόλια

  1. Αχ βρε Μϊνα μου, δεν ζητάς πολλά...
    Με συγκίνησες φίλη, καλό σου μήνα
    Φιλιά πολλά!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Δημοσίευση σχολίου

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Γυναικεία tips ομορφιάς

Η "μηχανή" του περήφανου μπαμπά (ΑΝΕΚΔΟΤΟ)

Μοσχάρι νουά με τυρί και ζαμπόν