Αγαπημένο μου ημερολόγιο...

Πολλά βραβεία έχουν δοθεί κατά καιρούς, βραβεία σε συγγραφείς αλλά και ηθοποιούς. Βραβεία σε επιστήμονες, σε ήρωες και άλλους που τα χαρίσματά τους, τους έκαναν μεγάλους!!! Πριν μέρες εκεί που καθόμουν, άκουσα μια είδηση  πως ο Αλέξης βραβεύτηκε στο  όμορφο Παρίσι. Με το βραβείο "Πολιτικού Σθένους" τίμησαν τον Πρωθυπουργό και στο άκουσμα της είδησης άρχισα να γελώ... Μάλιστα παρομοίωσε τον εαυτό του με τον μυθικό Οδυσσέα  που δέθηκε για να αποφύγει των Σειρήνων... την μουσική παρέα. Επίσης το αφιέρωσε στον Ελληνικό λαό  και φαινόταν συγκινημένος για το βραβείο αυτό. Εγώ με την σειρά μου μια ερώτηση θέλω να κάνω  σε αυτούς που του έδωσαν το βραβείο που είπα πιο πάνω. Tο σθένος που το βρήκαν στον Έλληνα Πρωθυπουργό;  Μήπως για αυτά που έκανε στον Ελληνικό λαό; Για την φτώχεια, την ανεργία, τα Capital Controls; ή μήπως για το ψέμα την ειρωνεία και τους πλειστηριασμούς; Γιατί και γι αυτά σθένος χρειάζεται και δύναμη και τόλμη κα

Είχα καιρό να γράψω κάτι στο blog μου. Έγιναν διάφορα από το καλοκαίρι μέχρι τώρα, που οι ιδέες είχαν στερέψει και εκτός αυτού δεν υπήρχε η διάθεση. Βασικά ούτε τώρα υπάρχει, αλλά θα ήθελα να αποτυπώσω μερικές σκέψεις μου από όλα αυτά που έχω αποκομίσει τους τελευταίους μήνες και μου έχουν προκαλέσει πόνο και θλίψη. Ξέρω καλά πως μία μερίδα ανθρώπων γνωστών μου που διαβάζουν αυτό το κείμενο γνωρίζουν για πια γεγονότα μιλάω, γιατί και αυτοί το ίδιο νιώθουν, οι υπόλοιποι θα καταλάβουν στην πορεία της ανάγνωσης. Λένε κάποιοι πως όλες τις δυσκολίες στη ζωή μπορούμε να τις ξεπεράσουμε αν υπάρχει υπομονή και θέληση. Τι κάνουμε όμως όταν οι δυσκολίες αυτές έχουν να κάνουν με αρρώστιες και θανάτους; Ξαφνικούς θανάτους... Όταν στην μικρή κοινωνία που ζεις μέσα σε λίγους μήνες έχουν χαθεί άνθρωποι από την μία μέρα στην άλλη; Νέοι άνθρωποι... Καλοί άνθρωποι... Όταν μια αρρώστια παίρνει ανθρώπους που ήταν ΠΑΝΤΑ με ένα μεγάλο χαμόγελο και γεμάτη χιούμορ και καλοσύνη; Όλα αυτά, εκτ