Το όνειρο που έγινε εφιάλτης....

Είδα στον ύπνο μου απόψε ότι έφευγαν οι καλικάντζαροι φορτωμένοι με την μιζέρια και την ασχήμια τους.

Είχαν ανοίξει την πόρτα της γης και κατέβαιναν στο εσωτερικό της.

Όπως τους έβλεπα να φεύγουν, είδα ανάμεσά τους να είναι και μια γνωστή φάτσα σε όλους μας.

Ο Άδωνης!

Ναι, είδα τον Άδωνη με την μορφή καλικάντζαρου, είχε μεγάλα αυτιά, μεγάλα μάτια, και μια μεγάλη καμπούρα.

Μιλούσε συνέχεια στους άλλους, ακατάπαυστα. Αυτοί νευρίασαν μαζί του και του έλεγαν ότι τους έχει "πάρει" τα αυτιά με την πολυλογία του και ότι τον έχουν βαρεθεί.

- Να φύγεις, να πας αλλού, του φώναζαν.

Εκείνος εκεί, συνέχιζε να μιλάει και να τους λέει ότι βρήκε τον τρόπο να κόψει το δέντρο που στηρίζει την γη. 

Οι υπόλοιποι  άρχισαν να τον πετροβολούν και να τον διώχνουν από την ομάδα τους.

Την ώρα που ήταν έτοιμος να ανεβεί ξανά στη γη.................ξύπνησα!

Δεν άντεξα να δω τον εφιάλτη....

Χρόνια πολλά!