Απόγνωση..
Αυτή η λέξη είναι που μας χαρακτηρίζει τον τελευταίο καιρό!
Δεν θα μπορούσα να βρω άλλη.
Υπάρχουν τόσα πράγματα στον τόπο μου που έφεραν το λαό σε απόγνωση!
Δεν ξέρω τι πρέπει να γράψω πρώτο και τι τελευταίο...
Είναι ένα συνονθύλευμα από κοινωνικές εκρήξεις που έχουν ισοπεδώσει την Ελλάδα!
Μια Ελλάδα που έχει περάσει τόσα πολλά δεινά μέσα στους αιώνες, που τα άφηνε πάντα πίσω της και προχωρούσε με το κεφάλι ψηλά!
Τώρα όμως τα πράγματα έχουν πάρει άλλη τροπή. Έχει χαθεί η αισιοδοξία,το όραμα,η ελπίδα από όλους μας.
Έχουμε γίνει ένας λαός πεσμένος στα γόνατα μπροστά στον κατακτητή.
Έχουμε γίνει ένας λαός πεσμένος στα γόνατα μπροστά στον κατακτητή.
Θα πεις πως λέω βαριές κουβέντες αλλά έτσι είναι.
Το βλέπω παντού γύρω μου.Και εσύ το βλέπεις παντού.
Στους ανθρώπους της τρίτης ηλικίας που δούλευαν μια ζωή για να φτιάξουν ένα σπίτι και να έχουν μια καλή σύνταξη.
Που είναι τώρα αυτά;
Που είναι τώρα αυτά;
Την σύνταξη τους την μείωσαν αργά και βασανιστικά,τους έκοψαν τα δώρα τους, που αυτά περίμεναν για να δώσουν κάτι στα εγγόνια τους, τους φορολόγησαν (όπως όλους μας) και υπάρχει κάτι ακόμα χειρότερο. Δεν μπορούν να πάρουν τα φάρμακα τους.
Πρέπει να τα πληρώνουν και αν δεν έχουν να πληρώσουν;
Πρέπει να τα πληρώνουν και αν δεν έχουν να πληρώσουν;
Το βλέπω στους χιλιάδες ανέργους!
Στις οικογένειες που δεν εργάζεται κανείς.
Που τα παιδιά τους τους ζητάνε πράγματα που δεν μπορούν να προσφέρουν.
Δεν μπορούν να τους παρέχουν ακόμη και τα βασικά νιώθοντας ενοχές.
Που τα παιδιά τους τους ζητάνε πράγματα που δεν μπορούν να προσφέρουν.
Δεν μπορούν να τους παρέχουν ακόμη και τα βασικά νιώθοντας ενοχές.
Που αυτή η απόγνωση, τους έχει οδηγήσει στην αυτοκτονία, βυθίζοντας στο πένθος τις οικογένειες τους.
Το βλέπω σε όλους τους βαριά πάσχοντες που τα φάρμακα τους δεν μπορούν να τα πάρουν γιατί είναι πανάκριβα
Στους τόσους άστεγους που κοιμούνται στο δρόμο!
Στους τόσους νέους που φεύγουν στο εξωτερικό να βρουν μια πιο καλή τύχη.
Στα παιδιά που λιποθυμούν στα σχολεία από ελλιπής σίτιση!
Στα παιδιά που έχουν τελειώσει πανεπιστήμια και ή είναι άνεργα ή δουλεύουν για 400€.
Στους ανθρώπους που στέκονται στα συσσίτια για να φάνε ένα πιάτο φαγητό!
Που δεν ξέρουν πως θα πληρώσουν τα χαράτσια, τους φόρους, το σούπερ μάρκετ, τα έξοδα για τα παιδιά.
Και σε τόσα άλλα πράγματα.....
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου