Το άσπρο άλογο!
Μια ηλιόλουστη μέρα ρωτάει η κυρά αλεπού το άσπρο άλογο.
-Γιατί προχωράς πάντα τόσο περήφανο;
-Τι είναι αυτά που λες κυρά αλεπού; Πάντα έτσι δεν βαδίζω;
-Αυτό λέω και εγώ,μια ζωής σε θυμάμαι με το κεφάλι ψηλά λες και έχεις καταπιεί μπαστούνι! Όλα τα ζώα το λένε, δεν είναι μόνο δική μου γνώμη!
Μόλις η αλεπού είπε την τελευταία της λέξη απομακρύνθηκε σιγά σιγά από το άλογο που την κοίταζε γεμάτο απορία.
Εδώ και καιρό προσπαθούσε να βρει κάτι να το κάνει να σκύψει το κεφάλι.
Όλα τα ζώα το αγαπούσαν γιατί ήταν καλό, φιλότιμο, εργατικό.
Αυτό έκανε την αλεπού να το μισεί ακόμα περισσότερο.
Έτσι άρχισε να ψάχνει με το πονηρό μυαλό της με τι τρόπο θα το έκανε να ντροπιαστεί και να χάσει επιτέλους την περηφάνια του.
Γνώριζε καλά πως κάθε πρωί πήγαινε με τα άλλα ζώα της φάρμας στη λίμνη και έπινε νερό.
Αν μπορούσε να σκεφτόταν κάτι που θα το έφερνε σε δύσκολη θέση μπροστά στους άλλους.
Κάτι που θα το έκανε να σκύψει επιτέλους το κεφάλι
να χάσει την αίγλη του.
Αν μπορούσε να σκεφτόταν κάτι που θα το έφερνε σε δύσκολη θέση μπροστά στους άλλους.
Κάτι που θα το έκανε να σκύψει επιτέλους το κεφάλι
να χάσει την αίγλη του.
Ξαφνικά σκέφτηκε ένα σχέδιο και άρχισε να το βάζει σε εφαρμογή. Μέσα στα άγρια χαράματα πήγε και έριξε στο σημείο που πήγαινε και έπινε νερό το άλογο λάδι ναι καλά το ακούσατε λάδι...
Πρωί πρωί όλα τα ζώα της φάρμας ξεκίνησαν για την λίμνη.
Η πονηρή αλεπού ήταν κρυμμένη πίσω από ένα δέντρο και περίμενε με χαρά να δει το αποτέλεσμα των πράξεων της!
Πριν όμως προλάβει να χαρεί έγινε κάτι που δεν το φανταζόταν!
Βλέπει το μικρό της αλεπουδάκι να τρέχει, να προσπερνά τα άλλα ζώα και να πηγαίνει προς τη λίμνη. Το βλέπει να γλιστράει στο λάδι και να πέφτει στο νερό...
Δεν ήξερε κολύμπι και έπρεπε με κάποιο τρόπο να σώσει το παιδί της. Άρχισε να ζητάει απεγνωσμένα βοήθεια!
Μόλις κατάλαβαν τα ΄άλλα ζώα τι συνέβη άρχισαν να τρέχουν κοντά της.
Το άλογο χωρίς να χάσει καιρό έπεσε στα κρύα νερά της λίμνης να σώσει το αλεπουδάκι.
Έτσι και έγινε.
Μόλις το έβγαλε έξω και το πήγε στη κυρά αλεπού ζωντανό, όλα τα ζώα άρχισαν να το χειροκροτούν.
Η αλεπού πήρε το μικρό της και με ένα σκέτο "ευχαριστώ" έφυγε με σκυμμένο το κεφάλι για το δάσος.
Το άλογο τίναξε το όμορφο άσπρο τρίχωμα του και μαζί με τους φίλους του ξεκίνησε για τη φάρμα.
Αυτή την μικρή ιστορία σας έγραψα να διαβάσετε φίλοι μου!
Τώρα θα μου πείτε είναι καιρός για παραμύθια;
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου